Lieve Temannen en Donateurs,
Op vrijdag 3 mei ben ik teruggekomen van een zware en emotionele reis.
In totaal heb ik 29 mensen kunnen ontmoeten, in Depok- Jakarta- Bandung- Sidoardjo- Malang en Surabaya.
Bij aankomst in Jakarta kreeg ik al meteen het bericht dat mw Winny Wilten de Fretes in Bandung stervende was. Direct de volgende dag naar Bandung vertrokken.
De eerste die ik opzocht was natuurlijk mw. Winny Wilten de Fretes. Met pijn in mijn hart heb ik naast haar gezeten. Ze zei dat het goed met haar ging en bedankte mij, en omroep Max en alle mensen die zo goed voor haar waren geweest. En ze zei, met zachte stem, dat als ik de volgende keer weer kwam , zij emping voor me zou bakken.
Van binnen huilend ben ik er weggegaan. En ik wist dat er nooit meer een volgende keer zou komen. En inderdaad, twee uur nadat ik thuiskwam kreeg ik het bericht dat zij twee uur daarvoor was overleden.

Winny Wilten de Fretes

Heb Inge Alice bezocht, die maakt het goed en mw Sylvia Droop. Anderhalve dag nadat haar huis was opgeleverd na een renovasi dat door de Stichting Max Maakt Mogelijk was bekostigd, overleed haar zoon Herry. Ik had foto’s voor haar meegenomen van haar en Herry. Daar was ze heel blij mee. Helaas was 1 kamer gewoonweg niet gerenoveerd en daar heb ik alsnog geld voor gegeven

mw Sylvia Droop

We zijn naar Tempelhof geweest, het tehuis van het Leger des Heils, naar Pieter Wattimena -Bathseba Huwae -Rudy Vetter Stella van Roest. Honing en engeltjes afgegeven aan de oudjes in Tempelhof. Pieter Wattimena kreeg een nieuw dressoir en een grote staande fan
De kaarten die mensen hadden gestuurd worden met aandacht gelezen.

In Surabaya hebben we Adil ontmoet uit Makassar. Hij draaide twee dagen mee en kon zo zien hoe wij werken. Onze vertegenwoordiger uit Bandung ,Dedy Kusmayadi was ook gekomen. Dus ik had daar 3 mensen die me hielpen.
van links naar rechts. Dedy Kusmayadi – Willem Tupan en Adil Nurimba uit Makassar. Willem heeft ze veel geleerd.

Dedy Kusmayadi – Willem Tupan en Adil Nurimba

We hebben Jacobus Grengan en Monica bezocht- Farida Lubeck- Mw. Lessy Tupan- mw. Latuny de Kock-mw Veronica Hermanus-Joyce Indarto- Eddy Hoogkamp-mw. Pauline Verhelst- mw. Watrin -Winny van Straaten- Mw. Nelly de Groot- Usman van Kempen- mw. Lola Meijer -mw. Berger en het graf van de pas overleden Hendrik Cornelissen.

graf van Hendrik Cornelissen

Ook weer erg emotioneel.

In Sidoardjo hebben we Dicky Sleemes bezocht.
De tranen stonden ook hier in mijn ogen. Wat een dankbare man
Geen radio-tv zelfs geen bed, gewoon een vieze matras. Hun huisje is kapot. Maar dankbaar dat de huur is betaald tot december en de elektriciteit en water.

Dicky Sleemes

Ik kan helaas niet alle foto’s laten zien.
In Malang bezochten we Mw. van der Ley- Frits en Guido Baltissen- Mw. Siti Jansen- Mw. Grace van Leeuwen. Mw. van de Ley kreeg een broodnodige loopkruk. Vooral mw Siti Jansen is er erg slecht aan toe. Wordt verzorgd door haar enige zoon Robby, die op straat muziek maakt en zingt om geld te verdienen voor de verzorging van zijn moeder en honden.
Mw. Grace van Leeuwen doet de was voor al de kostbewoners in het kosthuis waar ze verblijft om zo de huur van 45 euro per maand bij elkaar te krijgen.

Siti Jansen – Grace van Leeuwen – Mw van de Ley

Frits Baltissen bleek een twee jaar jongere broer te hebben . Guido Baltissen.
Die is 1 jaar geleden zijn enige zoon verloren en 8 maanden geleden zijn vrouw. Had niemand meer over en is bij Frits ingetrokken.

Frits en Guido Baltissen

Zo dankbaar voor alles wat hij krijgt.

De laatste dag dat ik in indonesia was heb ik nog oom Henkie in Bekasi bezocht en mw. Helling en Dhr. Theo Wallenberg in Depok.
Oom Henkie heeft helemaal niets. Hij slaapt al 25 jaar op een rotan bankje in de hal van het huis van een vriend. Zijn enige bezit is een tasje met kleding. BPJS wordt door de kerk betaald waar hij elke dag gaat helpen. Krijgt daar ook een kleine donatie van om van te leven. Dat gaat al op aan de busjes die hij moet nemen om er te kopen. Hij leeft van de liefdadigheid van mensen. Het eerste wat ik heb gedaan is een eenvoudig mobieltje kopen van 35 euro zodat oom Henkie
bereikbaar is. Hier moet gewoon een eigen onderkomen komen voor hem. Wij moeten deze lieve bescheiden man gaan helpen.

Oom Henkie

Oom Henkie. Zijn vader zat bij het KNIL en is toendertijd naar Nederland vertrokken. Zijn moeder wilde niet mee, en dit is het resultaat. Het bankje waarop hij zit is tevens zijn bed. Wij gaan hard aan de slag om oom Henkie een eigen onderkomen te geven.
Oma Helling in Depok was blij met de foto die ik meebracht. En de bijdrage van haar sponsors en van ons.

Oma Helling en Theo Wallenberg

Als laatste naar Dhr. Theo Wallenberg. een leuke gezellige prater.
Ook hier hebben we alles geregeld.

Imiddels heb ik ongeveer 15 nieuwe aanvragen binnen uit Makassar via Adil Nurimba. Ben alles aan het inventariseren.
Hierbij wil ik alle mensen bedanken die me hebben geholpen deze zware weken door te komen. Anto en Eddy uit Jakarta- Dedy Kusmiady uit Bandung- Willem Tupan en chauffeur Hendrik uit Surabaya, Adil Nurimba uit Makassar en Ellie Wolters uit Malang.
En tevens alle donateurs die er voor zorgen dat de achtergebleven Indische Nederlanders geholpen kunnen worden.

voedselpakketten

We hebben ook voedselpakketten uitgedeeld.

Francine Tammeling
1% Hulp is meer dan 100 % Medelijden