Stichting

Teman Teman Sehati

Op vrijdag 27 april ben ik vertrokken naar Indonesia. Het was een zware en wederom een vermoeiende reis. Veel nieuwe gevallen van achtergebleven Indische ouderen die in beroerde omstandigheden verkeren. Iedere keer weer een brok in de keel. Maar gelukkig kan ik ook positieve berichten doorgeven.
Oma Jane Hardy in Jakarta woont sinds kort in een nieuw huisje in Jakarta, mede gefinancieerd door Max Maakt Mogelijk. Ook met oma Helling in Depok gaat het goed.
huisje oma Hardy

In Bandung zijn we naar Tempelhof gegaan naar het Tehuis van het Leger Des Heils waar zo’n 80 oudere, vaak zieke mensen wonen. Een kamer daar kost 120 euro per maand en wordt vaak door de familie betaald, maar dan is er ook niks meer over voor iets extra’s. Dus wij hebben allemaal flesjes honing gekocht en fruit. Elke dag krijgen zij een eetlepel honing.

tempelhof-bandung-teman-teman-sehatitempelhof-bandung-max-maakt-mogelijk

Ook met Rina Wattimena gaat het goed. Erg blij met de kaarten uit Nederland
en broer Pieter is helemaal opgeknapt sinds hij wat kleiner woont en in een andere buurt. Hij is niet ziek meer en kan gewoon weer normaal eten
Deze week krijgt hij zijn nieuwe bril. Daar hebben we geld voor achtergelaten en Aldy is met hem naar de oogarts gegaan.

Bij Stella Smith is het nog steeds overanderd. We hebben wel voor het hele jaar de BPJS voldaan. En natuurlijk voor enkele maanden luiers.
( Stella)
We zijn in Lembang geweest bij oma Lily Janzs. Zo blij met haar cadeautjes. van haar jeugdvriendin Josephina Zandgrond Maar ze is nu wel heel erg vergeetachtig.
( oma Lily in Lembang)

oma-Lily-in-Lembang

We hebben nog onze vroegere chauffeur Rudy Vetter bezocht in Bandung. 88 jaar oud is hij inmiddels.
Marcella van Vonno kreeg een bijdrage van haar nicht in Nederland. Ze was helemaal beduusd door de hoogte van het bedrag.

Ook zjin we naar Cimahi geweest. Bij mw. Kusje Gevelhof. Ze was ape-trots op de leren tas die ze van een sponsor had gekregen. We hebben haar alvast 4 mnd geld voor elektriciteit gegeven en in augustus moet de jaarhuur weer worden voldaan. Aldy laat Kusje de kwitanti tekenen.
Aldy-laat-Kusje-Gevelhof-de-kwitanti-tekenen

In Bandung hebben we ook mw. Jane Pangemanann ontmoet. Vader Militair genaamd Ed Jekel uit Tilburg die haar op 6-jarige leeftijd bij haar moeder heeft achtergelaten. Jane spreekt perfect Nederlands. Zij is 72 jaar. Ze huurt tijdelijk een huis van een militair die voorlopig in Nw.Guinea is gelegerd. Jane krijgt een klein weduwe pensioen en het geld gaat bijna op aan de tijdelijke huurwoning.
We hebben haar voor drie maanden huur gegeven. Kunnen ze even ademhalen, want Jane woont daar met haar kinderen en kleinkinderen die van haar afhankelijk zijn. Jane is jaren geleden met het televisieprogramma Spoorloos op zoek gegaan naar haar vader. Zijn nieuwe gezin en kinderen en kinderen hebben haar echter niet geaccepteerd want vader heeft altijd over zijn dochter gezwegen.
Jane-Pangemanann

Jane Pangemanann was erg emotioneel toen zij me haar levensverhaal vertelde. Zo triest.

In Surabaya en Malang hebben we de familie van Roest bezocht. Die mochten van Max Maakt Mogelijk een nieuwe woning huren. Huur is voor 2 jaar betaald. Zo blij voor dit gezin.
fam-van-roest-max-maakt-mogelijk

Voor Charles hebben we een rolstoel gekocht en sandalen.

Verder hebben we 19 miljoen rp overgemaakt naar onze vertegenwoordiger Willem Tupan in Surabaya om voor hen de nodige huisraad te kopen zoals bedden, gaskomfoor kasten en stoelen. Volgende week mag het gezin in de nieuwe woning gaan wonen.
In Malang bezochten we mw. Elly de Jong. Loopt met een kruk en woont in een klein kamertje. Elly spreekt mooi Nederlands en is 71 jaar. We hebben haar een donatie gegeven.
haar slaapkamer.
Elly-de-Jong-Malang

Bij Jeffrey James in Malang was het ook een trieste bende. Altijd Nederlands sprekende gids geweest. Woont bij een vriend.

We hebben Jeffrey James een donatie van plm 70 euro gegegeven.
Toen naar dhr. Frits Baltizer. Och heden wat triest. Hij is 73 jaar, en heeft door een ongeluk zijn halve rechterarm verloren. Ook weer bijzonder mooi Nederlands sprekend. Woont in een klein donker kamertje achter een garage. Krijgt af en toe wat toestopt door vrienden om eten te kunnen kopen. Toch een heel positieve man.We hebben hem een donatie gegeven. Hij vertelde vol trots dat zijn moeder uit Heerlen kwam.
Frits-Baltizer

In Batu onmoetten we de 3 zussen en broer Theys. Vader heeft ooit verkeerde keuze gemaakt door in Indonesië te blijven. De kinderen zijn hier de dupe van. Familie in Nederland waar ze echter niets van vernemen dus ook geen hulp.
3-zussen-en-broer-Theys-Batu
In Surabaya Winny van Straaten bezocht. Broer Raymond van Straaten was er ook.
Huur betaald voor 3 maanden en wat cadeautjes uit Nederland gegeven, en een donatie natuurlijk voor Raymond en nog een andere zus.

Winny van Straaten woont met haar man in een kamar kos en delen met 20 andere gezinnen de keuken en de badkamer.
winny-van-straaten-kamar-kos

In Surabaya ook dhr Ronny Noya onmoet. Nog vol verdriet over zijn vrouw die 3 jaar geleden overleden is. Dhr Ronny vroeg of hij een bril mocht kopen. Natuurlijk mag hij dat.
En hier poseert hij met zijn nieuwe bril.
surabaya-Ronny-Noya-nieuwe-bril

Ook in Surabaya Linda Niereath bezocht. Een 69 jarige vrouw die met haar twee dochters en 10 !!! kleinkinderen woont. Welliswaar in een eigen huis, maar vraag niet hoe. Ze schijnt familie in Nijmegen te hebben maar ook zij hebben geen contact meer met de familie.
Surabaya--Linda-Niereath

En natuurlijk heeft Jacobus Grengan en zijn dochter Monica hun tweemaandelijke bijdrage gekregen en is de hulp Sari van Herman de Pauw betaald

Afgelopen zondag 13 mei ben in weer terug gekomen.
Ik had nog veel meer willen doen maar het ontbrak me aan tijd. Bovendien al eerder laten weten dat het verkeer een ramp is. Het kost je uren om ergens te komen.

Bedankt voor uw aandacht en donaties waarmee we dit mooie “werk” kunnen blijven voortzetten.

Warme groet van
Francine Tammeling